મને પણ છે ઇન્તેઝાર તો અર્થ એવો નથી એ આવશે દોડી ને મળવા
હતો એ શોખ મારો તો મેં મૂકી દોટ ઝાંઝવા સુધી જળ ને પકડવા
છે સૂકી આ ધરા સાથે નજરમાં કેદ દ્રશ્યોનો અહેસાસ પણ નિરર્થક
સફરનો થાક ઉતરે જિંદગીમાં જો કદી આંખો તને ભાળે સજનવા
મંદિરો મસ્જિદોમાં કેટલાં ફેરા કરી થાક્યો પછી સમજાયું સઘળું
રહેતા છે એ કણકણમાં તો એને ચાર દીવાલો વચ્ચે ક્યાંથી સમજવા
ને આ જે ધોમધખતો તાપ ગરમીથી વરાળબુંદો જે આકાશે ચઢે છે
એ તો બસ નીકળી પડ્યો છે સાગર કઈ અમસ્તો આ પવન સંગાથે ફરવા
બંને સરખાં ભરેલો જામ ને તું આમ જોવા જઈએ તો પહેલી નજરમાં
ચઢે થોડો નશો જાઝો મળે સાંજે સુંવાળો હાથ તારો જો જકડવા
- ઉદયન ગોહિલ
No comments:
Post a Comment