રાત-દિન ને પાર નાચે એ સમય ફંફોસ તું
છે મધ્યમાં જિંદગી, આ પેન્ડુલમને છોડ તું
દૂર સુધી ક્યાંય દેખાતો નથી ઈશ્વર કદી
મૌનમાં ડૂબી રિવાજો પ્રાર્થના ના તોડ તું
ચાલવું-અટકી જવું માત્ર અવસ્થા હોય તો
શ્વાસની માળાનું આ ખાલીપણું પણ જોડ તું
પાર છે પ્રકાશ-અંધકારના બુઠ્ઠાં દ્વન્દ્વની જે
એ ખુદા ને મળવું છે તો દ્રષ્ટિ ભીતર મોડ તું
છે છુપાયેલો એ મારામાં ને તારામાં બધે
ભેદ ઇન્દ્રિયોથી પડતા જે છે એ તરછોડ તું
- ઉદયન ગોહિલ
No comments:
Post a Comment