वो इक शाख पर बैठा कबूतर ढूंढ़ रहा है
डालकर दाने जो पंख काट ले वो कहां है
आती है ख़ुशबू सुबह में भीगे गेसुओं की
सनम कहीं दिखा नहीं सिर्फ़ चाय यहां है
मिल जाएं बिखरे पड़े मोती कहीं रेत पर
मान लो मुहब्बत में अब तो समंदर वहां है
टोकता है वाइज़ रोज़ मैखानें में आने से
मस्ज़िद के बंदे को क्या पता ख़ुदा कहां है
रहता है टेबल खाली आज कल शेख़ का
सुने कौन नमाज़ी सा वहीं सोज़-ए-निहाँ है
- उदयन गोहिल
सोज़-ए-निहाँ ~ छुपी हुई जलन
भरो गिलास में और सामने रखो उसे
ये मौत, जाम से कुछ ज़्यादा नहीं है
उड़ जाएगा पंछी पिंजरे से निकल के
वापिसी का उसका कोई वादा नहीं है
ये क्या बला है तुम सोचते हो हर बात
दिल है, किसी का आना जाना नहीं है
गया है मुंह फेर कर वो, तो जाने दो
फ़िर से देखने का कोई इरादा नहीं है
पूछ लूं, खैरियत तुम्हारी आज अभी
कह सकते हो, ये दिल लगाना नहीं है
और हो कभी ज़हन में तो आ जाना
हूं इंतज़ार में, मेरा कोई ज़माना नहीं है
- उदयन गोहिल
તદ્દન ખોટો પ્રચાર ને લૂંટવાની અનોખી રીત છે ,
મળી કોક દી સાંઈને તો પૂછો પૈસા સાથે પ્રીત છે !
છે વિસ્તરેલું બ્રહ્માંડ નોખી - નોખી અદાઓ માં ,
મુરત ખુદાની માનવ સમી, આ આપણી જીત છે !
છે શબ્દ જ શબ્દ બધે, ખાલીપો ખર્ચાઈ ગયો ,
હોય લાગણી મૌનમાં ગૂંથેલી, એવું કોઈ ગીત છે !
ઢાળીને નયન સામસામા આખો પ્રેમગ્રંથ રચાય ,
હવે કો જરા પ્રેમપંથ પર તમારો કોણ મનમિત છે !
પાઈ થીટા આલ્ફા બીટા મને સમજાતા નથી ,
ફાવે મને બે ને બે ચાર, આ કંઈ કાચું ગણિત છે !
ફર્યા કેટલાં અને બાકી કેટલાં આ હિસાબ ક્યાં ,
ને ચોર્યાસી લાખે થોભશું કે સંધુય અગણિત છે !
- ઉદયન ગોહિલ
