છે મહોબ્બતનો પહેલો જામ તારી આંખ સાકી

છે મહોબ્બતનો પહેલો જામ તારી આંખ સાકી

છું સુરાલયમાં તો આ બાજુ નજર તો નાખ સાકી

છો ને ઢોળાતી મદિરા થોડી ભરતાં બે પિયાલા

કે પરોવી આંખોમાં આંખો નજરમાં રાખ સાકી

ને લગાવી હોઠથી હરદમ અમે તારી ભરેલી

છે ઘડી આ આખરી મિલનની તો તુંય ચાખ સાકી

ઘૂંટ બે ભીતર વલોવાય ને જો મતલબ કોઈ કાઢે

તો બતાવી દે પિંજરામાં પંખીની પાંખ સાકી

ને હવે મુજમાં નથી હું તો પહોંચ્યો ક્યાં એ તું જો

દૂર નભ ને બાનમાં લેતો તું મુજને ભાંખ સાકી

- ઉદયન ગોહિલ

ઘણી વાતો પછીથી જાણમાં આવી શકે છે

ઘણી વાતો પછીથી જાણમાં આવી શકે છે

મહોબ્બત કોઈને પણ ઝાળમાં લાવી શકે છે 

પછી મથવું પડે છે છૂટવાને જાળમાંથી

છે પાંખો તો ગમે ત્યાં ઓછું ફેલાવી શકે છે

નિહાળી લો ચહેરો કોઈ ગમતો ચાંદમાં તો

તમારું એક સ્વપ્ન રાત સળગાવી શકે છે

તકેદારી અલગ છે ટોચ પરની જિંદગીની

ડગે જ્યાં ચારિત્ર્ય ત્યાંથી જ ગબડાવી શકે છે

છે મનસૂબો, પડેય તે પાર ને નો પણ પડે, પણ

મજાની વાત કે જીવનને બદલાવી શકે છે

- ઉદયન ગોહિલ

ना वो दिन निकला ना वो खिड़की बोली कभी

ना वो दिन निकला ना वो खिड़की बोली कभी

उस सांवली सी लड़की से मुझे मोहब्बत है अभी

जुल्फ़ें झटकना तो कमाल था, उतना ही नहीं

तिरछी नज़रों से वो खिड़की मुझे तकती थी कभी

उतना क़रीब था चांद कि अभी पकड़ लूं मगर

हथेलियां छूना चाहें तो लकीरें मोड़ लेती है तभी

ख़ैर ये तो बातें मेरी हुई, इस में तुम्हारा क्या है 

तुम अपनी भी सुनना, याद मेरी आएं जब भी

- उदयन गोहिल 

યાદ આવે છે તું ને નીંદર ઉડી ગઈ છે

યાદ આવે છે તું ને નીંદર ઉડી ગઈ છે ,

તું અડોઅડ તો નથી ને તોય અડી ગઈ છે .

ને શક્ય ક્યાં હાથવગું હો સઘળું, ઇચ્છો એ ,

પણ નજર નું શું, એ તો તુજથી લડી ગઈ છે .

છે ગગન આખું, જો પાંખોને પ્રસારે તો ,

પણ છે આદત પીંજરાની, એ નડી ગઈ છે .

પ્રેમ હોવો જોઈએ એવું તો લાગે છે ,

બાથમાં જઈ, વેલ વૃક્ષમાં ગડી ગઈ છે .

પડવું છૂટા, કોઈ મોટી વાત ના કે'વાય ,

જાગરણની તો મને આદત પડી ગઈ છે .

- ઉદયન ગોહિલ

મને ડર ના બતાવો જિંદગીનો આટલો

મને ડર ના બતાવો જિંદગીનો આટલો

ક્ષણોને મા ગણી, હર ક્ષણને હું ધાવું છું

ફરક શું છે એ આવે આજ કે વર્ષો પછી 

મૃત્યુને પ્રેમિકા કેટેગરીમાં નાખું છું

ને આ લતમાં છે થોડો હાથ તારી આંખનો

ઉડાડી છાંટ ચારેકોર મદિરા ચાખું છું

તરી જવું રામ નામે એ મને ફાવે નહી

રહ્યો પથ્થર ભલે તોય મારું સ્વમાન રાખું છું

વિશ્વ આખું મળે જ્યાં હાથને ફેલાવું ત્યાં

સનાતન કપડું ઓઢીને હું મુજમાં ઝાંખું છું

- ઉદયન ગોહિલ

પ્રેમમાં મારા સમા પાગલનું વળગણ નહી મળે

પ્રેમમાં મારા સમા પાગલનું વળગણ નહી મળે

ને નિભાવ્યા છે મેં તમને એવું સગપણ નહી મળે

પાર દરિયો થાય તરતાં આવડે કે ના આવડે

પણ છુપાયેલું નૈનોમાં ભીનું રજકણ નહી મળે

ને હતી ઈચ્છા દિશાઓની તો ફંટાઈ ગયો પવન

બાથ ભીડે વાયરાથી એવું ઘડપણ નહી મળે

હાથ છો કૂણાં રહ્યાં ને છો રહ્યું કાંડું મખમલી

પ્રેમનાં મચકોડની ગમતી એ અડચણ નહી મળે

ખોયું શું છે, ક્યાસ એનો જો લગાવે તો જાણશે

અકબંધ જીવનમાં મુજ ઝાંઝરની રણઝણ નહી મળે

- ઉદયન ગોહિલ