માણસે, માણસ સમી મૂર્તિ ઘડી ઈશ્વરની
આ ભરોસો તોડવાની વાત થઈ રીતસરની
ટેકવી ગાગર છલકતી ગઈ જો આ પનિહારી
સાંભળો આ વાત છે ભીંજાયેલા અવસરની
પ્યાસ નોખી ને અનોખી છે તરસ બારી ની
એક છોરી ત્યાં નથી ને રાહ લટ ફરફરની
આ પળોજણ તો રહી ઊભી પડ્યા છૂટા તોય
કેમ લીટી તાણું વચમાં પ્રેમમય સરવરની
ઘર, આ બાલ્કની ઓ સોફાસેટ ને ટીવી પણ
ભોળપણ ક્યાં ગામનું ને ક્યાં મજા પરસરની
- ઉદયન ગોહિલ
No comments:
Post a Comment