કાળ કેરા ડાકલાં વાગે છે આંખે પાટા ખોલો
મોજ પોતાની છે જેને उस फ़कीर के पीछे हो लो
બોલતાં બોલાંય અમસ્તાં ઠાલું એ શું ગણ કરશે ભઈ
જ્યાં ઉભા એને ગણો મંદિર ને दिल से कुछ भी बोलो
રાહ છે વાંકીચૂંકી ને આંખ ખુલ્લી જગતાં દીવા
થાય આંખો બંધ ત્યાં મરજી ख़ुदा की कह के सो लो
ને આ ખાધી લ્યો કસમ તો કોઈ મરશે ! પાકું મરશે
પાનું છે વિશ્વાસનું सोच समझकर उसको खोलो
પાપ શું ને શું પુણ્ય એનો હિસાબ પણ જાણી લીધો
છે મજા પર ની બધી तुम हाथ अपने ख़ुद ही धो लो
- ઉદયન ગોહિલ
No comments:
Post a Comment