तेरी नज़रों ने आज सवाल किया
नज़रों की गुफ्तगू में इकबाल किया
बे सबब मुस्कुराकर देख क्या लिया
हमारे अल्फ़ाजों ने कमाल किया
है शाम आधी और रात भी आधी
वक्त को रोकने का ख़याल किया
जूल्फ़ बिखेर आप नज़दीक आएं
तो आपके हुस्न ने बबाल किया
रंग गोरा नैन मस्त नक़्श अदा
खुद ही खुद में जमाल किया
खुब नज़दीक रहा वो 'उदयन'
खुद को हमने न बहाल किया
- उदयन
તમે આમ પાછા વળી જશો તે કેમ ચાલશે
અધુરી મુલાકાત ના ડંખ જોબનિયે વાગશે
ને મહોબ્બત ફતવો તો છે નહીં મૌલવી નો
કે નઝરોથી ઘેરાઈ ને તમને અકબંધ રાખશે
કહું છું, માંડો મોકાણ એક પૂર્ણ મિલન ની
પછી ઉઠે સોડમ નખશીખ તમને ય ફાવશે
યાદ હોય કદાચ, નહીંતો થોડુંક જોર નાખો
આંખોના મેળાપનો રંગ તમને પાકટ લાગશે
ને કઈ કહું તો અર્થ માં ન ઉમેરાશે 'ઉદયન'
હવે જો સનમમાં જાણે બધાં શું શું ભાળશે
- ઉદયન
કલમ નો કોઈ એક તાજો શેર સંભળાવો
ને આ રીતે તમે તમારી સનમ ને મમળાવો
- ઉદયન
ને હું કહેતો તો કે મળશે ક્યારેક સનમ
એ વાત પર ખુદા ને ખોજવાનું રહી ગયું
ને એક સહજ વાત હતી, તને ચાહું છું
હાથ જાલી, કે'વું કેમ વિચારવાનું રહી ગયું
- ઉદયન
जहां में दो ही काम हमारे नसीब ने दिखाएं
हम सनमखाने पर जाएं सनम निकल आएं
- उदयन
फिर कहीं से उड़कर आ गएं वो खुश्बू के गोले
फिर कहीं सनम ने जूल्फ़ें बिखेरी हो होले होले
- उदयन
हर जवानी का एक मौसम होता है
माना किसीका ज्यादा तो किसीका कम होता है
मेरे तजुर्बे के सवाल न पुछो मियां
बिस्तर की सिलवटों में कहां नरम सनम होता है
- उदयन
वुज़ू मेरी मयकशी है साकी मेरा सनम
है मुहब्बत मुझे तुझसे, ख़ूदा मेरा भरम
- उदयन
एक पहेली में तुम्हें कुछ राज़ देता हूँ
कहकर सनम मैं सुफी सलाम देता हूँ
- उदयन
चूडियाँ बिंदी मेहंदी कपड़ें, श्रृंगार जाने किस काम का
फिर क्या क्या शौक सनम को बेहिस-ओ-बद-हवास का
- उदयन
बेहिस-ओ-बद-हवास - paradise of youth
हश्र की बात पर फिर वो मुझसे जुदा निकला
वो सनम तो ख़ुदा और मैं इंसान वो मेरी बला
- उदयन
जवाब कुछ भी दूं वो इक मिसाल होगी
बात तो वही है फिर सनम बेमिसाल होगी
- उदयन
एक नशा है तेरी हर अदा में
याद आयी सनम मुझे कज़ा में
- उदयन
शाम के तारे दिख रहे है तुम निकल जाओ
साकी रह गया पीछे सनम तुम इधर आओ
- उदयन
बेज़िजक कु़र्बान कर दिया खूद को 'उदयन' ने सनम पर
है आरजू ओ दिलकशी ओ करम आपका इस जनम पर
- उदयन
थे लफ्ज़ किसी के लिये किसी के लिये ग़ज़ल थी
अखबार में वो दागदार हुई कभी जो मेरी सनम थी
- उदयन
बांध कमंदोमें दूर मयखानों से मुझे क्या फायदा
वुज़ू-ओ-नमाज-ओ-सनम से मेरा ताल्लुकात है
- उदयन
कमंद ~ फंदा
चाहत के सलीके से अभी तु थोडा दूर बसा है
इसीलिए सनम ओ ख़ूदा के बीच फंसा पडा है
चाहता है मुझे उसके नज़रीयें से देख लो मुझे
चश्म-ओ-चिराग में कहीं उदयन का ज़ाहिरा है
- उदयन
धडकनों के बीच एक ठहराव जड़ा रखा है
दुनियां के घावों से दूर, सनम खड़ा रखा है
- उदयन
ख़ामख़ाह इल्ज़ाम मेरे सर आता है
सनम लफ्ज़, जब दिल को भाता है
- उदयन
थोडा तुझमें बसा है थोडा मुझमें बसा है
सनम ही है हम में, जो पसंदीदा सजा है
- उदयन
थोडा दूर सनम है रात जवां हो रही है
होकर यहां, मैं यहां न रहा, वो यहीं है
- उदयन
बेनज़ीर मेरा सनम यहां बाहें फैलाएं खड़ा हो
इधर मोहब्बत जवां उधर फ़िरदौस खाली पडा हो
- उदयन
दिलो में नशा व आँखों में सुकून था
सनमखाने का इतना सा उसूल था
ढूँढता है कोई मय में, कोई सनम में
पाक नज़र में वो ख़ूदा का रसूल था
- उदयन
फिर वो नक़ाब सरकायें फिर वो जमाल-ए-रोशनी
फिर वो मुहब्बत का आलम फिर वो सनम-ए-बंदगी
- उदयन
चलो, फिर आज महफिल जमाएं
सनम को मेरे अल्फ़ाज में सजाएं
- उदयन
चलो आज फिर महफिल सजायी जाएं
जमाने को फिर सनम दिखायी जाएं
- उदयन
चलो, कुछ राज़ दिल के मैं खोलता हूँ, तुम भी खोल दो
हो सनम तुम मेरी मोहब्बत के मजार का, तुम भी बोल दो
- उदयन
उम्र के साथ जन्नत का पता बदलता गया
अब के हालात में सनम से लिपटता गया
- उदयन
गर थी, कोई बात, बीच दोनों के तो मोहब्बत थी
और है अब, जो दरमियाँ वो अजान-ए-सनम है
- उदयन
तकाज़ा है मोहब्बत-ए- बंदगी का उदयन
सनम है, सनम था और सनम ही रहेगा
- उदयन
सनम तेरा इक उधर है तो इक मेरा सनम इधर है
बात दिलों में यह महफूूज है, जो, जहां, जिधर है
- उदयन
शाम रात मय चाँद सखी सनम
बेपरदा उदयन बदनाम हो गया
- उदयन
वो चाँद ही क्या, छिप छिपाता चले
मिल मेरे सनम से, चाँद जलाता चले
- उदयन
कुबूल है कुबूल है कुबूल है
सनम, पसंदीदा मकबूल है
- उदयन
फिर वहीं बात तन्हा रात बिखरे ज़ज्बात
बगैर सनम, करे क्या ये दिवाने की जात
- उदयन
हलकी सी आह होती है मीठी सी चूभन होती है
रतजगा दिदार-ए-सनम की एक तलब होती है
- उदयन
नहीं रहूँगा कभी मैं तो लफ़्ज मेरे गुंजेगें
बगैर तेरे, दूनियावालें सनम कहां ढूंढेगे
- उदयन
कहां गया वो सनम जो मेरे साथ चलता था
रहता था दूर, फिर भी आसपास संवरता था
- उदयन
ये हवा न जाने कहां से खुश्बू ले आयी
भीगे गेंसूओंं में सनम मुझे मिलने आयी
- उदयन
जहां एक मेरा, मैने ख़ूद बनाया है
सनमखाने में मेरे, तुम्हें बिठाया है
- उदयन
तवज्जों नहीं दिया दूनिया-ए-ज़ालिम ने कभी
वो कोई ओर मिट्टी का था जो सनम हो गया
- उदयन
कलम से निकले अल्फ़ाजों ने एक तस्वीर बना दी
तस्वीर से निकलती महक ने मुझे सनम थमा दी
- उदयन
मिजाज़ पर मेरे जाने किसका साया है
शाम लफ़्जों पर सनम छाया है
- उदयन
फरक नही रहता जब मैं सनम कहता
दिल से जान तक बस तु ही तु रहता
- उदयन
और तो क्या कहूँ, चाँद को समझा दो
या फिर कह दो, सनम को, बहला दो
- उदयन
एक चाँद, सिर पर आ गया है
और सनम, संवरना भूल गया है
- उदयन
ख़याल बेपरवाह सा उमड़ रहा है
हाँ, सनम ख़ूदा है तो ख़ूदा कहाँ है
- उदयन
था इंतज़ार मेरा, जो रहते रहते जवां हो गया
कहते है चाँद, जो रात को मेरा सनम हो गया
- उदयन
खुदा को कैद कर लियां मैनें
दिल-ए-क्लिक-ओ-कैमरा में
- उदयन
कैमरे से खेलने की खूब अदा है
तस्वीर पे उनकी कितने फ़िदा है
- उदयन
અચાનક આંગણે આજ એક આગંતુક આવી
હળવે હળવે હથેળીની હસ્તરેખામાં હરખાયી
પ્રીતનું પાનેતર પહેરી પૂજનની પ્યાસ પાળી
અકારણ અનાયાસે અદકેરી એ આસ આવી
ભોળાના ભજને ભજતી ભક્તાણી ભાળી
રીઝવવા રબને રાતીચોળ રાખની રસમ રાખી
ફરી ફરી ફોગટમાં ફર ફર ફરતી ફોરમ ફળી
મહેક માટીની મહેકતી મળે, મુજને માં મળી
- ઉદયન
યાદો તાઝી કરું છું ફરી, તને રાઝી કરવાની
કરેલા ગતકડા નાદાન, ઈચ્છા તને જોવાની
ચાવી કાઢી સ્કુટર ની કેટ કેટલી કીકો મારી
તારા ઘરની સામે ઉભો, ઈચ્છા તને જોવાની
સાયકલ ની ચેન ઉતારી પેડલ ઉંધા માર્યા
બન્યો હું ગેરેજવાળો, ઈચ્છા તને જોવાની
વાધરી વગરના બુટમાં, વાધરીઓ મેં બાંધી
ઉભો રહ્યો અડગ હું, ઈચ્છા તને જોવાની
શું સમજે આ બધું આજના જુવાનીયાઓ
વાત ન થાય ભલે પણ, ઈચ્છા તને જોવાની
આજે પણ બેશક હું કહી શકું 'ઉદયન'
એ નિખાલસ પ્રેમ હતો, ઈચ્છા તને જોવાની
- ઉદયન
દરિયાકિનારે તારા ખોળા માં માથું નાખી હું સુતો રહું
બળતો સુરજ ખાખ થઇ સંતાઈ જાય એ જોતો રહું
દરિયાકિનારે તારા ખોળા માં ...
ઘડપણ ની અવસ્થા એ, મારા બચેલા કેશ માં ફરતી
કરચલીઓ વાળી તારી આંગળીઓ ને માણતો રહું
દરિયાકિનારે તારા ખોળા માં ...
સમય ના બંધનો થી પ્રોઢ બનેલા મારા પ્રિય સનમ ને
જીવન ની અંતિમ અવસ્થા સુધી આમ ચાહતો રહું
દરિયાકિનારે તારા ખોળા માં ...
સમય સંજોગ ની મને ખબર નથી પણ ચાહું એટલું
દિલની હર એક ધડકનોમાં વસાવી તને ચાલતો રહું
દરિયાકિનારે તારા ખોળા માં ...
- ઉદયન
સફર એક નાની ને યાદગાર બની ગઈ છે
થોડા સમય માટે, સનમ હમસફર બની ગઈ છે
સફર એક ...
વાતોનાં ઉલ્લાસ ને હાસ્યના દરબાર વચ્ચે
અલગારી આંખલડી અમારી ચાર બની ગઈ છે
સફર એક ...
કહું કઈ હું, કહે કઈક એ, ને ગોઠડી જામે
દુનિયાથી અલિપ્ત અલાયદી વાત બની ગઈ છે
સફર એક ...
મંઝીલ પર અટકી જુદા પડવું નક્કી હતું
તો'ય રસ્તાની દીવાનગી બેશુમાર બની ગઈ છે
સફર એક ...
- ઉદયન
એક બાજુ, થતો રાખ નો મેં ઢેર જોયો
બીજી બાજુ, મરેલી માં નો કાગળ જોયો
કચકચ લાગતી, બુઢાપા ની વાતો ખાળવા
જીવતે જીવ એનાથી છૂટવાનો રસ્તો જોયો
સમજાવી પટાવી વૃધ્ધાશ્રમ ની વાટ પકડી
છતાં આંખોમાં એની, મારા માટે પ્રેમ જોયો
છૂટી ગયો સાથ, માં નો એક કરૂણ મોત થી
પહોંચ્યો હું ત્યાં ખુલ્લા હાથમાં કાગળ જોયો
સુખ દુખ બંને પરિસ્થિતિ માં માણસ બનજે
ધાવણ પર ઉજરડા પાડતો મેં સંદેશ જોયો
- ઉદયન
सोचें, तो उसे कूछ याद नही आ रहा है
बिछड़कर तुमसे यह शख़्स चला आ रहा है
गुनहगार करार दिया दूनियां ने जीसे
वफ़ा की बिमारी से दिल जलाकर आ रहा है
ख़याल पला करते थे मोहब्बत के जहाँ
सल्तनत-ए-हुजूर वही मिटाकर आ रहा है
छिपा लेता था खिला चहेरा हथेलियों में
मयखाने की ओर लकीरें मोड़कर आ रहा है
- उदयन
કામ દુનિયાના ઘણાં લઇ ને હું તો બેઠો છું
નવરો નટખટ છે તો, મળવા મને ન આવી શકે !
ઇચ્છાઓ ને ઓપ આપવામાં મારે રહી ગયું
એક ઈચ્છા પૂરી કરવા ક્યારેક તું ન આવી શકે !
કસર કોઈ બાકી નથી રાખી તને પૂજવામાં
દિલના નાદ ને રાગ માં ફેરવવા ન આવી શકે !
કહે તને ભોળો, પણ મને તો લાગતો નથી
હોય એવું, જતાવવા ભોળપણ ન આવી શકે !
ફરિયાદ કરું છું, તો'ય કો'ને, ઘમંડી ખુદા ને
હોય સીધો સાદો તો તું રોકવાને ન આવી શકે !
- ઉદયન
વખણાય ભલે દુનિયા આખીની ઘણી અજાયબીઓ
મારા કાઠીયાવાડના મુકાબલે તો વામણાં જ કહેવાશે
અદભૂત જંગલો મોટા મોટા તમારા વખણાય ભલે ને
ડણક તો અમારા સિંહોની જ બધાં હાજા ગગડાવશે
અલગ અલગ કલરોથી રંગી લો તમારા મકાન ભલે ને
કેસુડો અમારો ખીલે ત્યારે દિલોને બધાં રંગો લગાવશે
કેટકેટલી મસમોટી પર્વતમાળાઓ હોય તમારે ભલે ને
જુઓ ગીરનાર તો લાગે કોઈ બૌદ્ધ આંખો ખોલાવશે
કિનારા બાંધી તમે ચલાવો ટેમ્સ - મિસીસિપી ભલે ને
નદીઓનાં કાંઠા કોતરે જોઈ તો જુઓ જીવન રેલાવશે
બ્રેડ પનીર અને ચીઝ હોય તમારી ઓળખાણ ભલે ને
લસણ ની કઢી માં રોટલો ચોળો તો અંતર ઝબોળાશે
કેટલાંય ફોન કરી મળવાની તારીખો આપો તમે ભલે ને
અડધી રાતે આંય કમાડ ખખડાવો તો ઉમળકો ફેલાશે
- ઉદયન
પ્રસંગ જુનો ને ગમતો આજે સામે આવી ગયો
સખી કે, આજે મારા સપનામાં તું છવાઇ ગયો
સમય અને સ્થળ એ જ જૂનું ને જાણીતું હતું
ગમતાં કાળા શર્ટમાં આવી દિલમાં લપાઇ ગયો
દસકો વિતી ગયો છે આપણે મળ્યાં ને છતાંય
મુલાકાતમાં આજેય અઢળક પ્રેમ દેખાઇ ગયો
ભલે ન હોય તું મારા હાથની અટપટી રેખા માં
જન્મો જનમ દિલ પર મારો દીકું લખાઇ ગયો
- ઉદયન
સ્મિત સોહામણું ને મારકણી અદા છે
સનમ મારી, મસ્જીદ ની કોઈ કઝા છે
સર્વો થી ઉપર છે હકીકત ના જહાં માં
હું ગુનેહગાર, ને સનમ ગમતી સજા છે
વહેંચું તબક્કાઓ માં, મારી નાની સફર ને
પ્રેમ ના પ્રત્યક્ષ પ્રસંગ ની, સનમ ફિઝા છે
યાદ અપાવે, સંગ સંગ 'માં' અને 'ગુરુ' ની
પહેલી અને આખરી, સનમ મારી મજા છે
નહિ, લખી શકે એક શબ્દ વધુ 'ઉદયન'
તાણેલા ઘૂંઘટ માં, સનમ મારી લજ્જા છે
- ઉદયન
વાતો નો દોર થોડો લંબાઈ જશે
વાતો માં જયારે તું છવાઈ જશે
હું બોલીશ થોડું અને તું મલકશે
ગઝલ ગમતી, ત્યાં રચાઈ જશે
શરૂવાત હશે અતુટ દોસ્તી થી
વિના ખબર વળાંક લેવાઈ જશે
ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમની ઝંખના માં આજ
રંગ માં મારા, સનમ રંગાઈ જશે
છલકતા નૈનો ના જામ ભરી
નશો નાહક નો કરાઈ જશે
નખશીખ આ ચોખ્ખો માણસ
હોંઠો ના નશા માં વટલાઈ જશે
સહેવું કે કહેવું સમજાતું નથી
દિલ, દરદ માં દુભાઈ જશે
કહી દઉં, તને હું પ્રેમ કરું છું
ઘા રુઝાયેલો, છો છોલાઈ જશે
વ્યક્તિત્વ તારું અજબ અનોખું
શબ્દ માં મારા ચિતરાઈ જશે
સંભાળજે તું ઝાલીમ દુનિયા થી
સનમ 'ઉદયન' ની કહેવાઈ જશે
- ઉદયન
કડક બરડ હાથોમાં ખૂદને તેડેલો જોયો છે
ફાટેલા ખમીસ વાળો ગરીબ ખુદા મેં જોયો છે
વહેલી સવારથી કરતો મહેનત મારા માટે
સૂરજથી વધુ ઝળહળતો સિતારો મેં જોયો છે
શીખવાડી માણસાઈ મ ને માણસ બનાવી
દિલના સામ્રાજ્ય માં એને ઝૂમતો મેં જોયો છે
સાફ સુથરા રસ્તા પર પગલાં પડાવવા
દુનિયા ની બુરાઈ સામે ઝઝૂમતો મેં જોયો છે
કહેવી છે બધી વાતો એક શબ્દમાં ઉદયન
ભૂખ્યો રહી મને જમાડતો બાપ મેં જોયો છે
- ઉદયન
कहाँ से गुज़रा, कहाँ तक गुज़रा, पता नही
गर, राह मेरी, मंज़िल तू, कोई ख़ता नही
साथ, कब तक देगी, साँसें कौन बतायेगा
मौत पर मेरी, तू मिले तो कोई रवा नही
शोर बरपा है, चो तरफा दूनियादारी का
इक पल, साथ तेरा मिले, कोई गिला नही
और लफ़्जों में, मैं क्या बयां करू, 'उदयन'
मेरे कदम, तेरे निशां, और कोई ज़फा नही
- उदयन
મળી જાય જો, ક્યારેક આશરો કોઈ દીવા તળે
માંથું ઊંચકે તો, એના બળવામાં તને પ્રકાશ મળે
વરસી છે ઓળઘોળ, જે માં આજીવન તારા પર
ઘરડો હાથ પકડીને બેસ એનો બે ઘડી ખુદા મળે
નહી મળે, મોકો પછી ક્યારેય વરસો વરસ વીતે
હા મળે, તો અફાટ રણ માં ઝાંઝવાના ઝળ મળે
સરખાવ જો નસીબ ઓ મર્યાદા પુરુષોતમ સાથે
ત્રણ ત્રણ માં ઘરે હોય છતાંય જેને વનવાસ મળે
દીકરો બની આવ્યો છે તો સંભાળ આ 'ઉદયન'
સ્નેહની કુંપળમાં, પે'લાં સુખની સરવાણી મળે
- ઉદયન
ચાર શબ્દો ભેગા થાય અને એમાં પ્રાસ ભળે
બંધાયેલી ગઝલ અચાનક શ્વાસે ને સનમ મળે
છે શબ્દો ઘણા મારી લીપી ની શબ્દાવલી માં
વાસંતી વાયરાં ના જવાબ ફરકે ને સનમ મળે
ચકનાચૂર પ્રેમ માં હોય કો'ક હ્રદય જવાનીમાં
બુઢાપા માંય સળવળાટ કરે એટલે સનમ મળે
ગોરંભાયેલા કાળા આકશેથી વરસતી હેલીમાં
બુંદ ના ધરતી સાથેનાં પ્રથમ મિલને સનમ મળે
દરેક વાત બેઝિઝક શબ્દો માં ઉતારે 'ઉદયન'
અંતરના ઉમળકે તોરણ બંધાય ને સનમ મળે
- ઉદયન
શબ્દો મારા પહેલાં તો વેરણ છેરણ થઇ જાય
સાંભળી સનમ, આપો આપ ગઝલ થઇ જાય
માંડવાની મોકાણ હોય, પે'લાં તો એમ વર્તે
પછી ડાહ્યાં ડમરા બની ને રજામંદ થઇ જાય
પ્રેમરસ ઉતરવાનો ચાલુ થાય ભીની સનમનો
ગઝલ, ગઝલ મટી પોતીકું વ્યસન થઇ જાય
બને ક્યારેક મીરાં અને નાચી લે ગઝલ મહીં
રાધા બની ક્યારેક રમતી જોગણ થઇ જાય
- ઉદયન
યાદ સનમ ની હળવે હળવે વધતી જાય છે
નઝર ઉંચી કરીને જોયું સાંજ ઢળતી જાય છે
હોય ઘણાં ને આદત મધુશાલા માં બેસવાની
મને એના હોંઠો ની હસી એ જ ચડતી જાય છે
એક તબક્કો એક લહેકો ને આઝમાઇશ છે
ચાંદ ખીલતો જાય એમ સનમ મળતી જાય છે
એક એક શબ્દ નું વર્ણન કરું મારી ગઝલ ના
હર શબ્દ ને નઝાકત થી સનમ ચૂમતી જાય છે
એમ શબ્દો નથી ગોઠવાતા સનમની બાજુમાં
હોંઠો ના લહજા માં 'ઉદયન' ને છેડતી જાય છે
- ઉદયન
हो रही है साज़िश फिर मेरी आज़माईश की
लड़खडाते कदम और मंज़िल सनमखाने की
रोशनी-ए-आफ़ताब में धुंधला नज़र आता है
और तलाश है, चाँदनी में सनम ढूँढ आने की
मिसाल पसंदीदा छोड आया हूँ आशियाने पे
हसिन नज़ारा पहचान उस दर ओ दीवार की
सवाल कितने है जुबां पर जालिम जमाने के
गरीब फ़किर और सनम, बात इम्तिहान की
- उदयन
ચહેરો અજાણ્યો એ ગમતો અહેસાસ થઇ જાય
તોડી સરહદો, પ્રેમ મારો, ઓ'લી પાર થઇ જાય
ચર્ચાઈ ગઈ સફર મારી આકરી વૈશાખી બપોરની
કહ્યું મેં, ભીનો રૂમાલ એનો ગમતી ગંધ થઇ જાય
શબ્દો ની આપ લે , તો હોય બધાં સાથે દિવસમાં
સાંજનો ચાંદલિયો મારી રતુમડી સનમ થઇ જાય
એવું કોઈ, મળી જાય જીવન માં અંગત 'ઉદયન'
આજનો ખાલીપો કાલ ગમતો ગુલાલ થઇ જાય
- ઉદયન
फिर किसी शाम की दहलिज़ पे रूका हूँ मैं
फिर किसी याद के दामन से जूडा हूँ मैं
सबक वो याद आया है मुझे चाँद के साथ
गंवायें सालों, भूलने में, फिर आया हूँ मैं
थी कशिश कोई बाकी अभी तन्हा दिल में
लगाकर फूल मेरे कोट पे निकला हूँ मैं
बेसबब बात आयी है यूँ ही घूमके सनम
धड़कनों की तेरी आवाज़ में छाया हूँ मैं
- उदयन
એક દિવસ ઘરડી માં ની ખાટ ખાલી ભાળશે
જોવાને ખુદા, પછી એક માણસ ક્યાં હાલશે
ભીંજાય આંખ, આ વાંચી, તો કહી દે માં ને
પસવારવા તારી જેવું, હવે મને કોણ આવશે
લખ, ઉપર બેસી, જે લખવું હોય એ, મંજુર
માં ના ખોળા જેવું સુખ, તું ય ક્યાંથી આપશે
એકજ વાર મળે જિંદગીમાં એ સાથ ઉદયન
સરકતો સમય, માં ના આલિંગન કેમ લાવશે
- ઉદયન
शाम के फ़लक से चूराकर नज़रे पास आ रहा है
देखकर चाँद पूरा फिर मुझे कोई याद आ रहा है
है कशिश मेरी जुस्तजू में ख़ूदा ओ खादिम की
लड़खडाते कदमों से खूद साकी यहां आ रहा है
फिर मुझे कोई याद आ रहा है
मज़हबों की गुफ्तगू में होश की कही बातें न थी
पैगाम लेकर ये पिअक्कड़ अज़ान सुना रहा है
फिर मुझे कोई याद आ रहा है
सफर है ही कितनी जाने कब कज़ा मिल जाये
और ये सनम, न आया सुबह न शाम आ रहा है
फिर मुझे कोई याद आ रहा है
पहूँचा पाये गर कोई अल्फ़ाज मेरी जानाँ तक
फितूर मेरा रात जुगनू सी राह तेरी बता रहा है
फिर मुझे कोई याद आ रहा है
- उदयन
થાય છે મને, કે ચાલ ને કઈક નવું કરીએ
મન ને મારી દિલ ને થોડુંક ઝંકૃત કરીએ
કમાડ વાસી ને તો આખી જિંદગી કાઢી
અફાટ રણ માં થોડું થોડું ગુલાલ કરીએ
છો રાહ જોઈ બેસે, જગ આખું વસંતની
તારા કેશમાં સિંદુર આંઝી જમાલ કરીએ
વિરહની વેદના કોરી ખાય માસૂમ દિલને
એ પે'લાં, મનગમતાં ટહુકે ધમાલ કરીએ
પરવાહ મંઝીલ ની બહુ થયી સફરમાં
હાથ ઝાલી ને હવે સફર બેશુમાર કરીએ
- ઉદયન
ख़ूदा हो तो होगा सफ़र तेरा आसमानों का
पता क्या रहेगा तुझे जिंदगी के ढलानों का
अब न है कोई आस और न कराह चाहिएं
रहगुज़र-ए-यार हूँ मैं ख़ूद अपनी राहों का
चूनरी में लिपटी नार फिर सवाल धिरे कई
खाली मैं पियाला मयकदो के ख़यालों का
रूख़ बदल संग हवा पूराने वफ़ादार मिले
मिला देखने नाच मियान बंद तलवारों का
पुरशिस-ए-ग़म को आये वो गुलाब लेकर
बैठा है 'उदयन' सजाये मौसम शराबों का
- उदयन
है मोहब्बत तुम्हें भी तो कभी बताया जाएं
छूपाकर भीगे गेंसूओं में हमें आज़माया जाएं
लूभा रहा है फिर अदा ओ बाँकपन नूर का
आहिस्ता, ज़माल-ए-रूख हमें दिख़ाया जाएं
इन्तिज़ाम नही, मिले तुम्हारा वज़ूद मुझ से
इत्तिफ़ाक़न सही इबादत में हमें बुलाया जाएं
सुनाकर फ़साने पाक, फ़लक की परियों के
तसव्वुर ओ ख़्वाब में आके हमें सताया जाएं
तस्बीह में दोहरायें सनम हर लम्हा 'उदयन'
जुबां पर कभी सनम कह हमें मिटाया जाएं
- उदयन
એક દિવસ સવારે , મને ખબર પડી ગઈ
જિંદગી મારી , આજે સુર્યાસ્તે પતી ગઈ
ગણાય એટલી મિનીટો અગણિત સંબંધો
પગ બોળું વાત કરું મળું ત્યાં નદી વહી ગઈ
ઉંમર ની વધેલી કરચલી સમો વ્હાલો બાપ
ઘસાયેલી ઘર પાછળ, સહારો ઇચ્છતી માં
પાંગરેલી પ્રીતના ગમતાં ઠેકાણાં સમી પત્ની
છોડું કેમ એને, જ્યાં મુરત પ્રેમની જડી ગઈ
હતી રાહ વર્ષોની ને ભગવાને દીકરો આપ્યો
પ્રેમનું પૂર્ણ ખીલેલું પુષ્પ સમી દીકરી અર્પી
જીવું આ બધુંને ભોગવું થોડું પણ જીવનમાં
એ પહેલાં તો જિંદગી હાથતાળીય દઈ ગઈ
ક્ષણભંગુર સઘળું અદકેરા જીવન માર્ગ માં
સમજ સુફિયાણી અંતિમ બાકી રહી ગઈ
વિચાર્યું, ક્ષણ મળે એક વધારે તો કહી દઉં
ને જો, સાંભળી પ્રાર્થના, આંખ ખુલી ગઈ
- ઉદયન
रखा है दबाए ता उम्र बवंडर ख़यालों का
तूटेगा सब्र, इम्तिहान मत ले सवालों का
दौर था वह, चिंगारी उठती थी कलम से
दौर है कि, ज़वाब मिलता है मशालों का
जलायें गये इन्सां कूडे़ करकट की तरह
आया नज़र परदा मज़हबी जमालों का
अब भी, तु थका नही अासमानी ख़ूदा
है फ़ायदा किसे ये बेपरदा धमालों का
- उदयन
વાદળી ભરેલી તું છલોછલ, ધરા કોરી હું, ને તારી યાદ છે
વરસ મુશળધાર, ભીંજવવા મનેય, એટલી જ ફરિયાદ છે
રઘવાટ સાગર નો, સમાવું વાદળી ફરી ફરી ને, કચવાટ છે
વીંધે આકાશ, પામવા ધરા, ત્યાં આ જગતને વિખવાદ છે
આવે સાગર ની લહેરો, મળવા કિનારાને, અને આથમે છે
નામ આપવું પ્રેમનું, કે અવિરત ચાલતો કો'ક નો વાદ છે
દર્દ સંભળાવે, કબુતર ઘૂ ઘૂ ઘૂ માં, અંતર નો એ સવાલ છે
શિવાલય ની ભીંતો પર થી, કબૂતરે શિવ નો કરેલો નાદ છે
ઉડી શકે માણસ કેટલે ઉંચે, એ નઝર નઝર નો ક્યાસ છે
પણ, પડે નીચો કેટલો, અકારણ, જાત સાથે નો સંવાદ છે
- ઉદયન
ઈતિહાસ સુવર્ણ, અહિયાં ધરબાયેલો પડ્યો તો'
સમય ના સંગાથે, હમણાં નનૈયો એણે ભર્યો તો'
લાંગરતો જહાઝ, બેફીકર ગણી કિનારો પોતીકો
રેતાળ પ્રેમ માં, છીછરાં આંગણે દિલથી ધર્યો તો'
હતી વાત ખાનગી ને, ખાનગી માં જ પતી ગઈ
સપના નાં દરબાર માં રાણી બનાવી હું વર્યો તો'
થાય શું, હવે, હસ્તરેખા ના વળાંક નું 'ઉદયન'
હતો જુગાર તો જુગાર, પણ ઈમાન થી કર્યો તો'
- ઉદયન
बनाकर फ़रिश्ता जहां में कौन किसको लाया है
ज़र्रा ज़र्रा मह़क गया, किसी अपने ने बुलाया है
मोहब्बत की राह पे कर्ज कभी चूका न पाऊँगा
अपने सीने से लगाकर जो माँ ने दूध पिलाया है
गुज़र गया गौतम, जाने कैसे इस जंगलियत से
फिर बैठकर मौन, पास में ख़ूदा को बिठाया है
कहता है कौन, बसता नही, मौला मयकदो में
देख हमें, पी दो घूंट, फिर दूनियां को दिखाया है
निशां लबों पे अभी भी है, उन कांटों के 'उदयन'
शौक था जब, फ़ूलों को मैनें सीने से लगाया है
- उदयन
